Vrijdag 13-10-2006

Vanmiddag de oogtesten gehad. Inneke Huisman stond raar te kijken toen Stef binnen kwam zonder rolstoel en met het oog iets meer open als de vorige keer. Je bent echt een wonder kind zei ze tegen Stef. Ongeloofelijk na wat jij meegemaakt heb en dat je nu hier alweer loopt na 5 weken.

Verschillende testen zijn gedaan en de conclusie is bijna top. Er is nog steeds verbetering.
Alleen kan Stef geen diepte zien. Zijn ogen werken onafhankelijk van elkaar, blijkbaar sturen de hersens van Stef niet het signaal door om de ogen samen te laten werken.
Daarom kan het moeilijk zijn om afstand te bepalen.

Ze vroeg of Stef ooit door een 3D bril gekeken heeft. Maar dit kon hij zich niet herrinneren.
Daarmee wilde ze eigenlijk weten of Stef toen met een 3D bril goed kon zien. Het is nu niet meer te achterhalen maar wie weet kon Stef het voor het ongeluk ook al niet goed diepte zien. Maar zegt ze, daar zullen we nu nooit meer achter komen. Dat had dan vroeger met de schoolarts al bekeken moeten worden.

Verder gaat het lekker met Stef.
Hij slaap alle dagen nog lang uit en 's avonds optijd gaat ie weer naar bed.
Elke dag op de hometrainer en Stef kan nog steeds maar korte stukjes lopen.
Hij is een keer met zijn broer mee geweest naar Deen daar wat boodschappen gedaan.
En vandaag meegeweest naar Multi Mate.

Meer als deze korte stukjes lopen gaat nog niet.
Stef wilde al lopend naar vriend Mick, maar dat is nog te ver.
Pas als hij twee keer zonder problemen een rondje om ons blok kan lopen is Stef pas in staat om naar Mick te lopen.
Zijn knie blijft zeer pijnlijk en verhinderd hem dan ook om naar school te gaan.
Zelfs als we hem zouden brengen (op de fiets mag hij nog niet) gaat dat nog niet omdat in school de afstanden en de trappen nog onmogelijk te nemen zijn voor Stef.

Komende dinsdag 10:00 moet Stef naar een psycholoog. Weer vele testen doen, kijken of zijn hersens schade hebben.