Maandag 09-10-2006
Door: Linda
Blijf op de hoogte en volg Stef
09 Oktober 2006 | Nederland, Alkmaar
Vandaag precies 4 weken nadat we hem naar MCA in Alkmaar brachten, moet ik hem er weer heen brengen.
Toen met de ambulance nu gaan Jeroen en ik (Linda) Stef wegbrengen. Toen wist Stef helemaal van niets meer en nu "loopt" hij er zelf heen.
Om 08:30 maakte ik hem wakker. Stef wil niet.
Met veel tegenzin uit bed, kopje koffie en dan gaan we weer.
Het weekend ging prima thuis.
Stef heeft alleen heel veel last van jeuk over zijn hele lijf en zijn linkerknie is pijnlijk.
Zijn linkerarm doet hij eigenlijk alles weer mee. Nu zijn linkerbeen en rechteroog nog.
Maar onze knokker red ook dit laatste gevecht wel.
14:30
STEF IS WEER THUIS.
Lekker thuis verder herstellen. Hier op de hometrainer en lopen om het blok.
Over ca 3 weken pas begint het echte revalideren. Dit is allemaal aangevraagd maar zal ca 3 weken duren voordat het rond is.
Komende vrijdag naar de oogarts en 20 november controle afsprak bij Dr. Tan.
Zoals ik al eerder geschreven heb in dit dagboek. Stef is er nog lang niet, volgens de artsen begint nu nog een hele zware tijd van revalideren. Allerlei testen moeten nog gedaan worden. O.A. om te kijken in hoevere en of de hersenen toch nog beschadigd zijn.
Het is snel gegaan met ons medische wonderkind, maar de komende tijd zal alles in een trager tempo gaan volgens de artsen.
Vandaag precies 4 weken ziekenhuis.
Ondanks de vreselijke dagen van de eerste week en de weken daarna is het allemaal zo snel gegaan.
Werkelijk alle vreselijke beelden zijn zeker de eerste 2 weken aan ons voorbij gegaan. Zou Stef het halen of niet, zou Stef in een rolstoel belanden, wordt Stef geestelijk en/of lichamelijk gehandicapt???????
En dan; kunnen we hier blijven wonen of niet, moeten we verbouwen of niet???
Gelukkig is dit alles niet gebeurd, maar...
Hoe gaat het straks verder met Stef?
En zijn oog?? Volgens de artsen komt dit niet meer goed en moet hij gaan nadenken over een andere toekomst, en zal hij geen chauffeur kunnen worden.
Maar Stef zijn oog gaat alle dagen ietsje meer open, alle dagen ziet hij ietsje meer. Hij en wij geven de hoop niet op. Stef zal nog heel veel moeten trainen om ook
zijn linkerbeen weer goed te krijgen. Maar wij zijn er van overtuigd dat ook dit gaat lukken.
Voor alle steun die we van jullie kregen willen wij jullie alle bedanken.
Niet alle dagen zal er nu meer een nieuw berichtje verschijnen.
Maar we zullen jullie hier zeker op de hoogte blijven houden van vooruitgang.
Natuurlijk kunnen jullie Stef blijven steunen door hier berichtjes achter te laten.
Zelf kijkt hij meerdere keren per dag of iemand hier een reactie gezet heeft.
Toen met de ambulance nu gaan Jeroen en ik (Linda) Stef wegbrengen. Toen wist Stef helemaal van niets meer en nu "loopt" hij er zelf heen.
Om 08:30 maakte ik hem wakker. Stef wil niet.
Met veel tegenzin uit bed, kopje koffie en dan gaan we weer.
Het weekend ging prima thuis.
Stef heeft alleen heel veel last van jeuk over zijn hele lijf en zijn linkerknie is pijnlijk.
Zijn linkerarm doet hij eigenlijk alles weer mee. Nu zijn linkerbeen en rechteroog nog.
Maar onze knokker red ook dit laatste gevecht wel.
14:30
STEF IS WEER THUIS.
Lekker thuis verder herstellen. Hier op de hometrainer en lopen om het blok.
Over ca 3 weken pas begint het echte revalideren. Dit is allemaal aangevraagd maar zal ca 3 weken duren voordat het rond is.
Komende vrijdag naar de oogarts en 20 november controle afsprak bij Dr. Tan.
Zoals ik al eerder geschreven heb in dit dagboek. Stef is er nog lang niet, volgens de artsen begint nu nog een hele zware tijd van revalideren. Allerlei testen moeten nog gedaan worden. O.A. om te kijken in hoevere en of de hersenen toch nog beschadigd zijn.
Het is snel gegaan met ons medische wonderkind, maar de komende tijd zal alles in een trager tempo gaan volgens de artsen.
Vandaag precies 4 weken ziekenhuis.
Ondanks de vreselijke dagen van de eerste week en de weken daarna is het allemaal zo snel gegaan.
Werkelijk alle vreselijke beelden zijn zeker de eerste 2 weken aan ons voorbij gegaan. Zou Stef het halen of niet, zou Stef in een rolstoel belanden, wordt Stef geestelijk en/of lichamelijk gehandicapt???????
En dan; kunnen we hier blijven wonen of niet, moeten we verbouwen of niet???
Gelukkig is dit alles niet gebeurd, maar...
Hoe gaat het straks verder met Stef?
En zijn oog?? Volgens de artsen komt dit niet meer goed en moet hij gaan nadenken over een andere toekomst, en zal hij geen chauffeur kunnen worden.
Maar Stef zijn oog gaat alle dagen ietsje meer open, alle dagen ziet hij ietsje meer. Hij en wij geven de hoop niet op. Stef zal nog heel veel moeten trainen om ook
zijn linkerbeen weer goed te krijgen. Maar wij zijn er van overtuigd dat ook dit gaat lukken.
Voor alle steun die we van jullie kregen willen wij jullie alle bedanken.
Niet alle dagen zal er nu meer een nieuw berichtje verschijnen.
Maar we zullen jullie hier zeker op de hoogte blijven houden van vooruitgang.
Natuurlijk kunnen jullie Stef blijven steunen door hier berichtjes achter te laten.
Zelf kijkt hij meerdere keren per dag of iemand hier een reactie gezet heeft.
-
09 Oktober 2006 - 06:58
Remy:
hoi stef,
persoonlijk ken ik je niet ik heb samen met je zus renate gewerkt bij de lidl, dat ik dit hoorde heb ik je meteen mijn emailadres gegeven zodat ik op de hoogte kon blijven van je herstaal, zoals ik lees gaat het steeds een beetje beter met je, en het weekend thuis is toch wel fijner als het ziekenhuis, veel sterkte voor iedereen en doe de groetjes aan renate. -
09 Oktober 2006 - 13:40
Dick Scheper:
Laatste bericht weer gelezen !! Inderdaad geef de moed niet op. We gaan nog steeds voor chauffeur.
Er zijn wel meer mensen voorspellingen gedaan, die later anders uitkwamen. Houd de moed erin !! We spreken of zien elkaar weer.
Groeten -
09 Oktober 2006 - 14:50
Patries:
hey stef!
Nou wel vet voro je dat je nu weer thuis ben, maarja het revalideren zal nog een grote stap worden. maar je wou zo graag naar huis en nu ben je der gelukkig. stef heel veel sterkte met revalideren jongen!
Kus patries -
09 Oktober 2006 - 15:04
Fam. Van Der Lee:
Stef, geweldig man dat je weer thuis bent ! Fijn voor je,(en voor je familie).
We wensen je heel veel sterkte met revalideren, dat zal best een zware tijd voor je worden, maar doe je best hè !
Groetjes van Ed, Jolanda, Ilona, Bart en Maureen.
-
09 Oktober 2006 - 19:30
Astrid EnLucas:
He Stef
We vonden het toch nog leuk om vandaag nog even bij je op bezoek te komen in het ziekenhuis. Lucas heeft het er naar z'n zin gehad. Fijn dat je nu lekker thuis bent lekker in je eigen waterbed. Die ziekenhuisbedden zijn niks. Succes met revalideren en we zien elkaar snel weer.
P.S. Hoe was de SLA!!!! haha.
Gr Astrid Lucas en MArtin -
10 Oktober 2006 - 09:09
Bob:
lkkr dat je weer thuis ben hre
ik kom gauw een keertje langs op de scooter -
10 Oktober 2006 - 13:35
Lois:
hoi stef !!!
lekker dat je nu weer thuis bent hoeft je moeder teminste niet elke keer weer heen en weer.(en wij ook niet)
verder weet ik niet zoveel te vertelle dus doeidoei hopelijk tot snel -xxx- van Lois
-
11 Oktober 2006 - 05:05
Karin Leek:
Hoi Stef,
Wat ben ik blij voor je dat je weer lekker naar huis mag. Thuis zijn is toch veel lekkerder als in het ziekenhuis. Ik hoop dat alle onderzoeken die nog plaatsvinden en de revalidatie positief zal uitpakken. Ik duim voor je! Groetjes aan je ouders en zus en broer.
-
11 Oktober 2006 - 10:08
Robbert:
Stef, het is goed om te zien dat je weer lekker thuis bent! Ik volg je via de website, vind het kna dat je ouders dit bijgehouden hebben. Jeroen zei dat je het wel leuk zou vinden als ik even een berichtje voor je achter zou laten! Ik zie dat je zelfs alweer achter je laptop kan! Heel veel sterkte en succses met je herstel!
Groetjes Robbert -
11 Oktober 2006 - 10:46
Manon:
hee stef,
jeetje! wat een vooruitgang dat je lekker weer naar huis mag.
eindelijk weer lekker eten he? ;-)
rust wel goed uit en denk om jezelf.
liefs Manon -
11 Oktober 2006 - 11:00
Sarah Oud:
Hoi Stef,
Namens mijn ouders, Arie en Ria en mijzelf wil ik je heel veel succes wensen met je revalidatie.
Maar, gelukkig mag je dat thuis gaan doen en niet in Heliomare!
Ik hoop dat het met je oog weer helemaal goed komt, zodat je in de toekomst toch vrachtwagenchauffeur kunt worden.
Groetjes Sarah (nicht van je moeder) -
11 Oktober 2006 - 16:18
Jasmijn:
heey Stef! Ik denk niet dat je mij kent maar ik zat in groep 7 toen jij in groep 8 zat op de Basisschool de Overhaal, ik kan jou wel van gezicht. Maar toch wil ik je onwijs veel sterkte toewensen, de komende tijd zal wel moeilijk voor je zijn! Liefs Jasmijn -
12 Oktober 2006 - 20:57
Marianne Anthoniesse:
hoi stef en familie,
lekker he weer thuis! geniet er met z'n allen van. allemaal weer even op adem komen, voordat de verdere revalidatie periode ingezet wordt. succes met z'n allen en vooral stef!
groetjes marianne anthoniesse
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
