Zaterdag 23-09-2006

11:00 Jeroen en Linda bij Stef.
Eerste vraag zoals gewoonlijk en? weer nieuwe berichten op de site? en ja weer voorlezen natuurlijk.

Weer een stap vooruit. Infuus met Mannitol is gestopt.
(= behandeling met een mannitol infuus
Deze behandeling wordt vooral toegepast bij complex regionaal pijnsyndroom - CRPS (ook wel bekend als sympathische reflex dystrofie of post-traumatische dystrofie). Bij dit pijnsynd­room beperkt de pijn zich meestal tot één of meer ledematen. Behalve pijn zijn er meestal ook kleur- en temperatuursveranderingen, zwelling en functiestoornissen. Verder zijn er vaak ook veranderingen van de huid, nagels of beharing en kan er overmatig zweten voorkomen.)

Katheter eruit en ook de laatste nietjes eruit. EN gedoucht dat vond ie heerlijk. Dit was allemaal al gebeurd toen wij kwamen.

Stef mocht er later weer uit om onder begleiding naar de w.c. te gaan. Het ging nog allemaal wankelig, zijn benen kan hij op staan maar die bonenstaken sleept ie nog mee.

Stef zijn linkermondhoek beweegt niet mee als hij lacht. Raar gezicht is dat. Dus helaas Roy, Stef kan je nog niet toelachen.

op CT Scan die gister gemaakt is blijkt dat de Contusiehaard = hersenkneuzing behoorlijk is afgenomen en ook de oedeem = een plaatselijke vermeerdering van het intracellulaire vocht wordt een oedeem genoemd. Dokter Brouwer is hier tevreden over.

Na het middag eten zijn Jeroen en Linda naar beneden gegaan kon Stef ff rusten.
Toen we terug kwamen zag Jeroen dat Stef een hele deuk had op zijn rechterkant van zijn hoofd. Hij had met zijn hoofd tegen de stang van het bed aan gelegen. Deze afdruk stond op zijn hoofd, vonden we toch wel eng, er is nu een zijkussen tegen aangeplaatst.

Na het rustmoment mocht Stef weer uit bed maar dit keer in een rolstoel om ff een 15 min. rond te rijden.
Ik vroeg aan Stef zou je naar de IC willen kijken waar je gelegen hebt? Dit wilde Stef wel.
Het maakte erg veel indruk op Stef, ik zag aan hem dat hij het er moeilijk mee had. Hij herkende de kamer en hij herkende ook stemmen van bepaalde zusters, een dokter was er ook bij die herkende hij wel.

Daarna zijn we nog 5 minuutjes naar buiten gegaan (dit mocht van de zusters) maar hij trok wit weg en we besloten weer terug tegaan naar de afdeling.

Hij was blij dat hij weer in bed lag.
En heeft heel kort geslapen.
ca 15:00 ging Jeroen naar de stad met een paar vrienden, op de gang kwam hij Anton en zijn ouders tegen.
Stef was blij dat Anton en zijn ouders er waren.
Ook hun waren blij dat ze Stef nu zagen zonder al die slangen. En dat het weer veel beter ging met Stef.
ca 15:15 kwamen Ko en Renate ook bij Stef, beetje druk dus. Maar Stef genoot er wel van.
ca: 16:30 gingen Anton en zijn ouders weer weg. En Stef ging weer on begleiding uit bed naar de wc. wankel, wankel. op dat moment kwam Jeroen weer terug samen met Mike, Joey en Tom. Wij zijn toen ff gaan eten.
Toen we na een half uur terug kwamen waren de jongens alweer weg.

Het was een vermoeiende dag voor Stef zoveel gedaan.
Wij zijn toen maar naar huis gegaan om 18:30. Stef vond dat prima hij was bekaf.

Morgen gaan we kijken als Stef naar buiten mag om het zo te regelen dat Jeroen ff langskomt met onze hondjes, Stef wil steeds dat we die meiden (de chi's dus) meenemen.

Op de foto hieronder kunnen jullie Stef zien zoals hij er vandaag bij zat. Zijn rechter oog wil nog steeds niet open. Maandag moet hij hiervoor naar de oogarts