Donderdag 21-09-2006

Gisteravond heeft Stef zijn eerste koppie koffie weer gehad. Hier vroeg ie overdag al een keer om, toen ik hem vertelde dat wij ff koffie gingen drinken. Dat wil ik ook wel zei hij toen.
Straks om ca 10:00 doen de artsen hun ronde weer en ik ben benieuwd wat er vandaag allemaal weer staat te gebeuren.
Alles gaat zo snel ineens dat het moeilijk te bevatten is in in ons hoofd.

Zo ben je Stef bijna kwijt en zo gaat het zo snel. En bovendien is er ons vanaf het begin gezegd, als Stef het haalt hou er dan ernstig rekening mee dat Stef nooit meer Stef wordt zoals ie was want er is nu eenmaal een deel van zijn hersenen beschadigd.
Maar zoals Ed en Jolanda in een reactie van gisteravond beschrijven is Stef WEL onze Stef weer in zijn denken en zijn reacties en wij hebben ook al gemerkt in zijn (droge) humor.

Hoe het lichamelijk wordt is nu de grote verrassing nog, maar ik denk echt dat ook dat wel in orde komt. Zijn linkerkant kan hij nog moeilijk bewegen. Maar Stef heeft zo hard gevochten om bij ons te blijven dan lukt dat ook vast nog wel.

Om 11:00 zijn pa en ma weer in het ziekenhuis. Al vrij snel krijgen we te horen dat Stef weer overgeplaatss wordt. Hij blijft wel op Neurologie maar een andere kamer. Daar legt hij dan niet meer aan de monitor en het is er ook rustiger. Een kamer voor 2 personen en hij legt er nu nog alleen. Deze rust heeft hij echt nodig.

Om 12:00 lag hij daar en gelijk kwam de warme maaltijd. Voor het eerst weer an de groentesoep, piepers met snijbonen en een worst en vla toe.
De soep en vla vond ie heerlijk maar de piepers en groente niet.
Nadat ik hem geholpen had met eten zei hij en nu ga ik slapen.

Wij zijn de stad ingegaan en hebben de foto's van Stef opgehaald.
120 foto's hebben we gemaakt van alles wat er met hem gebeurd is. Dit gaan we samen met dit dagboek van internet in een boek plakken. Als hij dan weer thuis is kunnen we dit samen eens rustig terug kijken.

Stef heeft de foto's vanmiddag gezien en schrok ervan.
Hij is al een stille jongen maar hij werd er nog stiller van. Dit heeft natuurlijk zo'n inpact op hem.

Stef die had het ook over school, hij dacht dat ie gister boeken moest halen en dat was hij nu vergeten. Omdat hij natuurlijk een week kwijt is hij had woensdag in zijn hoofd. en dat was het gister.
Hij wilde dat zijn boeken gehaald werden.
Na het ongeluk had hij het er nog over dat ie dinsdag te werk wilde.
Hij zou die maandag beginnen in de Beemster bij PLUS en daar had ie enorm veel zin in. Hij wil daar ook graag straks alsnog aan het werk gaan.
We hopen dat hem die kans ook gegeven wordt. We hoorde namlijk dat iemand anders zijn plek al had ingemonen. Ik heb hem dat nog maar niet verteld. Anders ben ik bang dat het zijn herstel tegenhoudt, omdat we weten dat er erg zin in had.

De hele middag is ie best nog moe. Korte gesprekjes hebben we met hem gehad.
Hij vertelde vanmiddag dat hij een feest wil.
Hij wil een feest voor iedereen die ons en hem gesteund heeft in deze zware tijd.

Gister kreeg hij kaas bij zijn brood en dat lust hij niet, de kaas moesten we maar meenemen voor onze hondjes.
Vandaag vroeg hij: en wat zeidende meiden vonden ze de kaas lekker.... grapjas.

Om 16:00 kwamen Jeroen en Renate en zijn wij naar huis gegaan.
Ko gaat voor het eerst na het ongeval weer naar zijn werk.

Vannavond komen Nico en Annemiek en kids bij Stef langs en dat is dan weer druk genoeg voor hem.