Donderdag 01-03-2007

17-02-2007 zijn we met die rot antibiotica gestopt. Stef werd er letterlijk niet goed van en is erg moe.
We zijn nu ruim een week verder, en hij lijkt nog niet op te knappen.
Hij is zijn bed niet uit te branden, is erg moe.
Ook op zijn werk zien ze dat Stef nog lang de oude niet is. Hij is veel trager als anders.
Nu 12:15 ligt hij nog op bed, ik (Linda) heb hem al een aantal keren geroepen. Ik vroeg aan hem, blijf je nu op je bed leggen omdat je anders toch niets te doen heb of omdat je echt loof ben.
Hij zegt omdat hij erg moe is.
Ik maak me dus weer eens zorgen. Ko en ik besloten om het ziekenhuis te bellen.
Dr. Brouwer is er niet en de andere neurochirug is aan het opereren. De assistent heeft de klacht / bezorgdheid genoteerd en ze hoopt vanmiddag de neurochirurg te spreken en dan belt ze later terug.
Ik heb gevraagd of er bij Stef misschien een bloedonderzoek afgenomen kan worden. Al die antibiotica zal o.a. zijn darmen wel eens aangetast kunnen hebben. En als Stef niet fit genoeg is kan hij ook niet een nieuwe operatie aan.
Als Stef moe is dan kan je dat duidelijk aan zijn gezicht zien. Zijn oog die in na het ongeval lang dicht bleef zitten, zit dan ook dichter als normaal en zijn mondhoek trekt scheef weg als hij moe is.