Maandag 20-11-2006

Vanmorgen om 11:30 afspraak met Dokter Tan. Dit liep vreselijk uit en we waren over 12:00 pas aan de beurt.
Het gesprek was echt heel kort.
Hij wilde weten van ons of we de oude Stef weer terug hadden en aan Stef vroeg hij of zich goed voelde. Hij was weer verbaasd dat het allemaal zo goed afgelopen is. Volgens hem kon het bot weer terug geplaatst worden. Vervolgens vroegen we of het mogelijk was of het dit jaar nog kon. Dan kan Stef nl. met januari weer met werk en opleiding beginnen. Bij Dr. Tan was dat onmogelijk die had niet eerder tijd als eind januari begin februari. Hij zegt er komen nog weleens lastige patienten tussendoor die van hun fiets afvallen enzo en die gaan voor(met een knik naar Stef)en mensen met een tumor die gaan ook voor jou. We konden ook kiezen voor een andere arts die het bot terug zou plaatsen. De medicijnen voor epilepsie moet hij voorlopig nog slikken. Na het terug plaatsen van het bot krijgt hij een EEG onderzoek. Als dat oke is mag hij het zonder die medicijnen proberen en als dan een half jaar lang geen aanvallen geweest zijn hoeft hij die medicijnen nooit meer te slikken en heeft dan geen vorm van epilepsie. We namen afscheid en hij wenste ons nog veel sterkte.
Stef zei direct dat we buiten de spreekkamer waren dan wil ik een andere arts ik wil niet zo lang wachten ik wil weer werken.
Dus vroegen we bij de balie of er een afspraak met Dr. Brouwer gemaakt kon worden of die voor de kerst nog tijd had.
Deze arts hebben we eerder ook al ontmoet en heeft Stef ook gezien.
Volgens de administratie had Dr. Brouwer vermoedelijk nog wel tijd voor de kerst. Dat zei Dr. Tan ook al.

Daarna moesten we naar een andere afdeling voor een controle bij de anestesist.
Bloedruk, gewicht (65 kilo) we zouden direct tussendoor kunnen omdat we om 13:10 weer bij de oogarts moesten komen.
Ook hier liep het uit. Dus hebben we het uitgelegd en we mocht later terug komen.

Om 13:15 de oogcontrole. Verbazend was Ineke alles is oke, het diepte zicht is ook weer terug, de ogen werken bijna weer samen. Maar volgens haar komt dat laatste beetje ook vast nog goed en zal Stef gewoon chauffeur kunnen worden. Alle testen waren meer als ruim voldoende.
We hoeven hier ook niet meer terug te komen.

Vervolgens hadden we om 13:45 een afspraak bij de fysio maar Stef kreeg almeer last van zijn voet, doordat hij afgelopen vrijdag geholpen is aan een ingegroeide teennagel. Het ging meer pijn doen. Fysio kon daarom ook niet doorgaan ze keek naar stef zijn teen en vond het zo opgezwollen dat zij het verstandig zou vinden als we terug gingen naar die chirug. Dit gedaan aangemeld en weer lang wachten en om 15;00
kwam de chirug kijken.
Er was gelukkig geen ontsteking in, hij heeft het toch opengemaakt en Stef moet zorgen dat er geen korst opkomt en vaak in de biotex met zijn voet.

Toen weer naar boven naar de anestesie toe.
Afspraak nakomen.
Na een kort gesprek heeft hij ook besloten het bot kan terug bij Stef.

Wanneer het bot terug kan?? we weten het nog niet, we worden erover gebeld.
Tegen Dr. Tan heb ik gezegd mocht er iemand uitvallen, Stef heeft alle tijd en kan zo tussen door komen hoor.

Toen nog heel kort een kijkje genomen op het IC. op hoop dat er nu andere verpleegster waren die Stef geholpen hebben. We zijn er al vaker geweest maar steeds dezelfde verpleegsters.
Helaas weer was enkel Anja er die is er steeds ik zei al heb je wel eens vrij jij bent er altijd als wij hier komen.

Om 16:00 was de lange dag in het ziekenhuis voorbij.