Woensdag 04-10-2006

Toen wij (Ko en Linda) vanmorgen bij Stef kwamen om 11.15 kwam hij net terug van fysiotherapie.
We hebben om 11:45 een afspraak met Dr. Tan.

Volgens Dr. Tan komt de hoofdpijn door huid wat op zijn hersenen drukt. Deze pijn zal blijven aanhouden totdat hij het stukje bot terug geplaatst heeft en volgens hem zou dat over ca 2 maanden kunnen. Maar dat is nog afwachten. Tot die tijd moet Stef met die pijn leven. Deze pijn treft Stef toevallig zegt Dr. Tan. Niet iedere patient krijgt hoofdpijn van deze ingreep.
Er zijn geen medicijnen daarvoor, dus stoppen met medicijnen was zijn oordeel.
Beetje raar dat hij dat niet eerder aangegeven heeft. Voor niets a die pijn medicatie gehad.
Hij vond niet dat Stef met zo'n rare helm hoeft op te lopen. Hij zegt tegenwoordig heeft de jeugd, meestal een pet op, dus we gaan kijken of er in zo'n pet een stuk gips of hard plastic gemaakt kan worden. Dit moeten jullie overleggen met de gipskamer.
Wat betreft zijn oog is Dr Tan zeer somber volgens hem kom dit niet meer goed. En zal dit gevolgen hebben voor zijn toekomst. Maar wij blijven er in geloven dat het wel goed komt.
Wat hem betreft kan Stef naar huis, maar de kinderarts en revalidatietherapeut hebben het nu verder voor het zeggen.

Na dit gesprek zijn we nog ff naar de oude afdeling neurologie gegaan naar Karin zijn kamergenoot van toen. Stef had zijn fotoboek voor haar mee.
We zijn ruim een half uur bij haar geweest en lekker gekletst met elkaar. Als oud Venhuizeners onder elkaar haha.

Stef is na het eten gaan rusten en wij ff de stad in. Nieuwe kleding voor meneer gehaald en een nieuw fotoboek, de eerste is helemaal vol.
Om 15:15 waren we weer terug. Straks naar een orthopiste Ineke Huisman voor onderzoek naar zijn ogen.
Tijdens het wachten in haar wachtkamer zat ik te bladeren in de status van Stef die ik meegekregen had. Dit waren andere formulieren als we normaal in mogen zien.
Ik kwam formulieren tegen van Westfriesgasthuis in Hoorn.
Hier stonden dngen in die onwaar zijn.

Zoals: patient was op de fiets en wilde van de stoep af maar de afstand bleek groter dan verwacht waardoor hij viel op zijn rechterzijde m.n. op de SEH had hij geen hoofdpijn maar was wel misselijk en had gebraakt hij had wel pijn aan het oog, en had alcohol gebruikt.
Op het SEH bleek hij niets te zien met rechteroog. Geen bloedingen, nacht voor observatie verder polikliniche behandeling. etc.

Stef wist niet wat hij hoorde, daar klopt geen flikker van zegt ie.
Ik keek achterom waar die jongens bleven, ik wilde helemaal niet stoppen en afstappen, hoe komen ze daarbij??? Ze hebben Vincent en Barry ook toen alles gvraagd maar luisteren kennen ze blijkbaar niet in Hoorn.
En Stef heeft vanaf het begin al hoofdpijn gehad, dit heben wij hem zelf ook horen zeggen op de EHBO in Hoorn waar ook wij al snel bij waren.....

Vanmiddag met de oogtest:
Stef moest verschillende testen doen.
Zijn rechteroog gaat ietsje meer open.
Volgens Ineke is er een heel klein beetje vooruitgang na het vorige oogarts bezoek.
Zie je wel, we wisten het, de rest komt ook wel goed.
Ze gaat verder navraag doen voor nog een Neurologische test bij Dr. Tan.

Over 2 weken krijgt Stef dezelfde testen om te kijken of er iets verbeterd is.

Toen we terug waren op Stef zijn kamer hebben we onze spullen gepakt en zij we gegaan. Om 17:30 zou klasgenoor Bob Huisman bij Stef langs komen.

Wat ons is opgevallen vandaag en ook eigenlijk al giseravond bij Renate en Merel.
Stef hadden we verteld dat Merel een eigen auto heeft, al meerder keren zelfs.
Hier wist hij niets van.
Stef vroeg nogmaals of Renate zijn laptop nog gebruikte, we hebben al een paar keer verteld dat Renate die niet gebruikt.

We hadden het ook nog ff over het IC.
Stef begon ineens te praten over het IC dat hij daar de hele tijd patat in zijn mond had en dat hij wilde dat wij dat er toen uit haalde. Hij zei, waarom haalde jullie die patat er niet uit?
Wij uitleggen dat dat de slangen waren die in zijn keel zaten, nee zegt hij ik had echt patat in mijn keel.
Toen ineens zegt Ko; je moeder vroeg aan je toen je begon wakker te worden of je de sonde voeding lekker vond, en je schudde nee, en verpleegster Ineke zei toen tegen je, nou Stef de volgende keer doen we wel patat en een kroket door die sonde.
Zou je daarom die gedachten hebben, neezegt ie er zat echt patat in me keel vast.

Een groot raadsel wat dit voor hem betekend, hij was er ook van in de war.
Ik (Linda) heeft dit gemeld bij de verpleging en vanmiddag ook bij de orthopiste die zou toch nog contact hebben met Dr. Tan.

De verpleging gaat hem nu extra in de gaten houden.

Renate is meegegaan met Vincent en Barry naar Stef.
Renate vroeg aan Stef wanneer hij een gesprek met dr Tan had, 12:00 uur zegt Stef, o een tijdje terug zegt Renate, nee zegt Stef vandaag.
Weer een vage opmerking die vreemd is voor onze Stef.

Om 20:00 moesten ze weg. Stef heeft een kamergeoot nu en die wilde graag slapen.