Maandag 25-09-2006

Vandaag zijn we (Ko, Linda en Renate)op tijd in het ziekenhuis. Stef zou vandaag naar naar de oogarts dus spannende dag.
Om 11:15 zijn we weer naar IC gegaan, op zoek naar kaarten die gestuurd zouden zijn en die nog niet aangekomen zijn bij Stef.
Gelijk in de gang was al; hoi Stef, hoe is ie, bekend figuurtje op deze afdeling dus. Helaas de kaarten waren hier niet. Wel kwamen we een aantal verpleegsters tegen die Stef konden. maar Stef kon alleen Jose. Even een kort leuk gesprekje gehad en toen weer terug naar zijn kamer het warm eten wordt zo weer opgediend.
We kwamen net op tijd aan. Stef is geen beste eter, en het ziekenhuis eten vindt ie maar niks.

Stef heeft nu een zaalgenoot een mevrouw. En het grappige is dat beide; Stef en die mevrouw in Venhuizen geboren zijn.

Na het eten zijn wij ff de stad in gegaan en Stef kon dan ff slapen.
Om 14:00 kwamen we terug in ziekenhuis, maar de oogarts was nog steeds niet geweest en er was ook nog een oproep dat Stef naar hem toe moest komen. Wel kwam de fysiotherapeut om een stukje op de gang te lopen met Stef.

ca 15:00 We zijn met Stef in de rolstoel naar beneden gegaan. Stef zou vandaag een eigen rolstoel krijgen maar ook die is er nog niet. Dus maar zo'n ijzeren ziekenhuis stoel gepakt.
Ijsje gekocht en een half uurtje buiten gezeten.
Op de terug weg gingen we kijken waar de oogarts poli was, Stef zei tegen Renate ga maar naar binnen ga ik een afspraak maken ik wil naar die oogarts.
Zo gezegd zo gedaan. Ze waren er niet zo blij mee dat we zo binnen kwamen. Ze hadden net de pappieren binnen van boven af. Das gek, vrijdag was gezegd dat Stef maandag een consult bij de oogarts zou hebben. Jeroen kwam binnen en zag ons staan bij de balie en kwam ook bij ons.

Uiteindelijk werd er een afspraak gemaakt voor komende donderdagmiddag.
Boven aangekomen bracht ik (linda) de afdelingszuster op de hoogte van deze afspraak, en vertelde dat ik raar vond. Wij waren express vroeg naar het ziekenhuis gekomen vandaag en nu werd het pas donderdag. Stef heeft veel pijn bij zijn rechter oog, ze zei zal ik eens kijken wat ik kan doen. Ze is aan het bellen gegaan en ze vroeg later om iets van een zalfje tegen de pijn. Toen werd er wel een afspraak gemaakt voor morgenochtend 09:15.

Ondertussen is de rolstoel van Stef gebracht.

Inmiddels waren oma Groot en Theo gekomen en zijn Renate en ik op de gang gaan zitten het was druk genoeg voor Stef.
Een arts kwam naar ons toe en vertelde dat morgenochtend dokter Tan weer langs kwam en dat dan vermoedelijk het besluit kwam om Stef weer terug te laten brengen naar Hoorn.
Ik wist niet wat ik hoorde.
Echt dit is het laatste wat gaat gebeuren. Ik vertelde haar dat, dat absoluut niet gebeuren mag, dat wij geen enkel vertrouwen meer hebben in ziekenhuis Hoorn. Die maken teveel fouten. Die hebben verzuimd een foto van Stef zijn hoofd te maken, die hebben verzuimd hem echt grondig na te kijken, die hebben hem te vroeg de zondag na het ongeval ontslagen uit het ziekenhuis. Die hebben zelfs na het maken van een scan niet gezien dat Stef een schedelbasisfractuur had. Volgens hun zou hij een bloedprop hebben. Dus uiteindelijk veels te laat heeft Stef de juiste medicatie gehad.
Renate zei; kan hij dan niet overgeplaatst worden naar de tienerafdeling hier. Ze zou dit met dokter Tan overleggen.

Ik heb dokter Koppes gebeld en gevraagd wat we moeten doen.
Volhouden was het antwoord, duidelijk maken waarom wij niet willen dat ie terug gaat en voet bij stuk houden.
En dat is precies wat we gaan doen.

Om 19:00 gaan wij weg en Mariska kwam binnen. Een grote verrassing voor Stef we hadden dit niet verteld tegen hem.
Grappig z'n mond bleeft open staan en keek Mariska vol verbazing aan.