Woensdag 01-11-2006

Stef maar eens wakker gemaakt om 11:00 uur, koffietijd, en daarna eens en bezoekje brengen aan school het ROC in Zaandam.

Na ziekmelding van alle instanties die met opleiding / werk te maken hebben, hebben wij nooit meer iets gehoord van hun.

Stef is met Ko naar Zaandam gegaan. Het was net middagpauze, twee leraren waar Stef les van zou krijgen waren beide in de lerarenkamer aanwezig. Natuurlijk weer veel verteld en ook het fotoboek laten zien die Stef meegenomen had. Ook hun waren natuurlijk onder de indruk. Als je de foto's ziet hoe Stef er bij gelegen heeft schrik je toch wel. Je hoort en/of je leest op deze site wel het een en ander maar als je met eigen ogen gezien heb hoe Stef erbij lag in het ziekenhuis is het toch geheel anders.

Ko en Stef wilden ook een kijken of het misschien mogelijk was dat Stef mee kan gaan draaien met school.
De klas is op de 3e etage, maar om in de klas te komen zijn er voor Stef toch te lange loopafstanden, ondanks dat je wel met en lift naar die etage kan. Dat is al een moeilijkheid. Daarnaast vonden de leraren het toch niet verantwoord, ze hadden geen idee wat ze moeten doen als het toch met Stef fout gaat, in de zin van bv een epileptische aanval.
Die verantwoording wilde ze niet nemen.
Volgens hun kan Stef de opleiding zonder problemen met januari nog beginnen. Hij kan dan nog gewoon examen gaan doen. Ko vroeg nog over het werken, maar daar maakte ze ook geen probleem van.

Stef weet nu wel tot waar de andere leerlingen zijn met de lesstof.
(Bij gevaarlijke stoffen)

Ik (Linda) ben vandaag ook bezig geweest om te kijken of er achterhaald kan worden of Stef voor het ongeluk wel goed diepte kon inschatten. Gister in het gesprek met de psycholoog vroeg ik haar of zei wist of gegevens bewaard zouden blijven van schoolonderzoeken en ook van bv cosultaitieburo's. Daar zijn nl ook oogtesten gedaan.
Ze wist dit niet. Ik heb daarom eerst vanmorgen dokter gebeld, die wist het ook niet maar die ging er vanuit dat als er iets niet goed geweest zou zijn dat hadden ze hem wel op de hoogte gebracht.
Dus het zou volgens hem voor 99.9% voor het ongeval oke geweest zijn.
Toen besloot ik de Tabor op te bellen, kijken of die mij verder konden helpen om in contact te komen met de GGD arts die schoolonderzoek in het 2e leerjaar gedaan heeft.
Iemand die werkt op de Tabor is voor mij gaan bellen en er belt binnenkort iemand terug die meer weet van die schoolonderzoeken. Dank voor jullie hulp administratiepersoneel van de Tabor.

Vanmiddag belde inderdaad al een arts.
Stef zijn ogen waren in 1995 bij het schoolonderzoek oke. Zijn score was 1 dus 100% goed voor de diepte test.
Dit kan dan doorgegeven worden aan de oogarts.